گل کردم .....

به    اسلامی  که    آیین    رشاد استاطاعت      از     ولی    زادالمعاد است «ولی»   از     بعد    خاتم  ،  حیدر آمداولی الامر     این     و    آن  پیغمبر آمدبه     آیین   محمد  ( ص)    داد   رونقکه هم حق بود با او ، هم وی  از حقبس     آیات  مبین      بر     احمد   رادخدا    در    شأن  و  تأییدش   فرستادبه    رمز  و    راز حق    آگه  علی بودکه   خود    مفهوم   سرالله  علی بوداگر  خواهی  به شأنش   گردی   آگاهشنو   از مصطفی «من کنت مولاه..»سریر  «هل اتی»  را  میر   مولاستطریق     «انّما»   را     پیر  مولاستچو   از     حجّ     وداع     آمد     پیمبرفرا   شد   در    غدیر   خم   به   منبربه دستش دست حیدرحق نشان شد«یدالله  فوق  ایدیهم»    عیان    شدندا    گل کردم ........

 *حضرت موسی بن جعفر (ع)  نخل    پر     بار    ولایت    حضرت موسی بن جعفرچشمه ی  علم  و  درایت  حضرت موسی بن جعفرمصطفی   را    قرّةالعین     و   علی   را    قوّةالظهرذات  حق  را  روشن آیت  حضرت موسی بن جعفر«کاظمین الغیظ و عافین عن النّاس»  ت  ز  قرآنهست    مصداق عنایت  حضرت موسی بن جعفررهروان    وادی     توحید    و     دانش پروری    رابوده ای شمس هدایت حضرت موسی بن جعفرپایمردان    جهادی     را     چو      جدّ   اطهر   خودکرده ای از جان حمایت  حضرت موسی بن جعفردفتر   فرزانگی    در   هر   ورق    از   حکمت   توخلق   را    دارد  حکایت حضرت موسی بن جعفرجمله ی   درماندگان   را   بوده ای  باب الحوائجاز    بدایت    تا   نهایت حضرت موسی بن جعفرظاهر   و   باطن   فروغ    مهرورزی های    نابتکرد   در   دلها  سرایت حضرت موسی بن جعفرصفحه های  دفتر دین  جامع  هادی المضلّیناز تو بس دارد روایت  حضر گل کردم ........

ای  بر لب تو   زمزمه ی  ماه   محرّمبنهاده سر از شوق به  درگاه  محرّمازحنجرگلگون شهیدان خدایی استپیغام   تو   را : گم   نکنی راه  محرّمبرگنبد افلاک ، ملک برد و برافراشتپرچم   ز   کف   قائد خونخواه محرّمبافوج ملک همدل و همراه و هم آوازشد    خیل    عزادار   دل آگاه محرّماین قافله درقافله آتشکده دلهاستافروخته   از    ماتم    جانکاه  محرّمدر خشک و تر عالم  و آدم زند آتشگر شعله کشد از سر ِ نی آه محرّمجز غنچ? لبهای علی اصغر گلپوشبر خنده نشد   باز   لبی گاه  محرّمما خیل گدایان  سر  کوی حسینیمبا شد   که  عنایات کند شاه محرّم. گل کردم ........

شاعر     استاد     آن  باشد      که      گوید     شعر       نغزورنه     هر      مهمل   سرایی       شاعر     استاد    نیستناظمی     را     زین جماعت    می شناسم    سال هاستپیر   شد    ،    اما     هنوزش      قابل     استعداد نیستبیت هایی   سست     می گوید     خراب     اندر     خراباز     هزاران      بیت        او    حتی     یکی     آباد نیستضعف تألیف      است     در    سرتاسر    شعرش    عیانسقف چوبین      عروضش        را      نکو      بنیاد نیستشعرهایش     گر     که     نیمایی     بود     یا       سنت گل کردم ........